12 augustus 2013
In Ceilhes staat het huis dat drie jaar geleden te koop
stond en dat toen mijn aandacht trok, nog altijd te koop. De op het houten
bordje geschilderde cijfers van het telefoonnummer dat je naar de verkoper moet
leiden, zijn al bijna helemaal afgeschilferd. Toen droomde ik nog even – nu
niet meer. Paradoxaal genoeg maakt de ontvolking van de dorpen en kleine steden
in Frankrijk de gedachte om er iets te kopen onaantrekkelijk. Waarmee een
vicieuze cirkel is opgezet.
Zelfde thema in Fondamente, waar we uitgehongerd de pizzeria
naast hôtel-restaurant Chez Baldi binnenvallen. Ik vraag de uitermate
vriendelijke uitbaatster of ze het redt. Ze verzekert ons dat de zaken goed
marcheren, maar echt overtuigend klinkt het toch niet. Bovendien sluit ze al in
november en ze overweegt dat dit jaar al in oktober te doen. Dan gaat ze pas in
maart opnieuw open. En wat gebeurt hier ’s winters? ‘Pendant l’hiver c’est mort
ici.’ Nóg doder.
