wolkenfragmenten
uit Louis-Jean Calvet, Roland Barthes.
Een biografie
809
’s Avonds ook gebeurt het soms dat, zelfs bij mooi
weer, dreigende wolken door alle bergspleten naar buiten kruipen en
langzaam het dal vullen, of juist uit het dal opstijgen en het besluit lijken
te nemen om uitgerekend onder aan de Crolles-piek boven het sanatorium te
blijven hangen. (57)
810
Buffet, schrijft hij, is het slachtoffer geworden van
een mythe – hoog is onmenselijk – en van het vooroordeel dat je in Belleville
gelukkiger bent dan in Manhattan; hij heeft New York willen zien als een stad
van wolkenkrabbers waarin mensen een ongelukkig leven leiden. (135)
