CEO-ETHIEK
‘Ik kom tot de vaststelling dat ik met de man die ik door jullie geworden ben niet getrouwd zou willen zijn, dat ik hem noch als vader noch als zoon zou willen hebben.’
De Franse acteur Vincent Lindon doet geen moeite om in zijn rol zijn misschien wel onsympathieke karakter te verbergen – enfin, dat mag ik eigenlijk niet zeggen want ik weet niet hoe hij in de rol van zijn leven is, ik bedoel in het échte leven, als Vincent Lindon en niet als de fabrieksdirecteur Philippe Lemesle die hij in Un autre monde speelt. Regisseur Stéphane Brizé hekelt de van de wereld losgeslagen managersethiek, die met het oog op het boeken van efficiëntiewinsten en rendementsmaximaliseringen met grove voeten over lijken gaat, volle bak dehumaniseert en het met de waarheid niet al te nauw neemt. Philippe ondervindt dat dit niet spoort met een gelukkig privéleven. Zijn echtgenote trekt er in elk geval haar conclusies uit. Philippe volgt haar voorbeeld, zij het met enige vertraging en na enkele akkefietjes met vakbondsmilitanten. Hij wordt nu eenmaal geplaagd door een moreel besef, en dat is incompatibel met zijn functie als manager. Het is op dat moment dat hij tot de hierboven geciteerde conclusie komt.
Brizé levert met zijn film een activistische bijdrage tot syndicale bewustwording, tegen het doorgedreven mensonvriendelijke neoliberale kapitalisme in. Wat van hem uiteraard een uitermate sympathieke regisseur maakt. In mijn ogen.
241017
