een mooi moment, vorige week 23

Je kunt op de juiste momenten de juiste woorden zeggen, woorden die waarde toevoegen. Soms heb je daar enig aplomb en decorum bij van doen. Soms blijf je veeleer bescheiden. Maar je wijkt in beide gevallen wel af van de ontwijkende achteloosheid die gebruikelijk is. Plechtstatigheid en ernst worden al te vaak geschuwd. Men zoekt een toevlucht in ironie, of schikt zich in de sjablonen die hun bestaan te danken hebben aan de angst om de schaduwzijden van het bestaan onder ogen te zien.

Dat is wel een zeer zwaarwichtige inleiding om te zeggen dat ik bijzonder aangenaam verrast was door het feit dat in het flashinterview na haar moeizaam bevochten overwinning in het wereldkampioenschap Lotte Kopecky de tegenwoordigheid van geest had om, vooraleer in te gaan op de uitzonderlijke weersomstandigheden waarin de koers was verreden en de onverwachte plotwendingen ervan en het tactische doorzicht dat minstens zo belangrijk was gebleken als de puur fysieke kracht – de tegenwoordigheid van geest had, zei ik, om, ondanks alle emoties en adrenalinefluxen, te melden dat haar eerste gedachten uitgingen naar haar daags tevoren in de juniorenkoers overleden collega, en naar de nabestaanden van dat nauwelijks achttien jaar oude Zwitserse meisje. Muriel Furrer was haar naam. Misschien was het Lotte ingefluisterd, misschien had ze zich voorgenomen het te zullen doen – het doet er niet toe, ze dééd het. Ze zei wat nodig was. Chapeau, Lotte. Voor je formidabele zege maar ook omdat je op het juiste moment de juiste woorden zei.

https://sporza.be/nl/2024/09/28/-de-zege-van-het-hoofd-lotte-kopecky-overwint-mentale-spelletjes-op-weg-naar-nieuwe-wereldtitel~1727531047600/

240928