wolkenfragmenten uit P.F. Thomése, Vaderliefde
3507
Voordien hadden ze wel eens op
kamers gewoond (mijn vader een jaar op een studentenflatje avant la lettre in
het wolkenkrabberachtige AMVJ-gebouw aan de Stadhouderskade tegenover
het Leidsebosje; mijn moeder een tijdje met een vriendin op een gedeelde kamer
in een gedeeld bed, aan de Keizersgracht meen ik, feiten ontbreken), maar nu
vonden ze als soevereine mensen domicilie in een sprookjesachtig droomhuis dat
zo uit een verhaal of roman afkomstig leek. (150)
3508
Achter de wolken hield de
lucht niet op, ook niet ’s nachts.
(167)
3509
Van dat onvoorstelbare,
buitenproportionele huis, genaamd ‘Vreedenoord’, idyllisch gelegen aan de Vecht
bij Breukelen-Nijenrode, bezaten wij thuis een gravure: een paleisgelijkend
classicistisch lustoord omzoomd door bomen, schapenwolkjes aan de hemel,
een steiger aan de oever en een schuitje dat spelevarend voorbij komt dobberen
op de vredig voortkabbelende Vecht.
(204)
