JUNIOR
Ik heb de hele reeks van ‘Junior op zoek naar de liefde’ op VRT NU uitgekeken. Niet gebingewatched, maar wel elke dag een aflevering op de laptop tijdens het middageten. En de laatste afleveringen tijdens het ontbijt én het middageten. Want ik wou natuurlijk weten voor wie Junior zou kiezen.
Voor wie het niet zou gezien hebben: ‘Junior op zoek naar de liefde’ is een soort van datingprogramma. Junior is Junior – zo heet ie – Planckaert, de jongste zoon van wieler-, hout- en televisie-icoon Eddy Planckaert (voor wie ik, zoals in notitie 22 te lezen is, een flinke boon heb). Junior zit zonder lief, en de familie zat zonder programma. Brainstormen dus, en daaruit kwam het idee voort, blijkbaar, om Junior naar een lief te laten zoeken in een nieuw programma met de weinig geïnspireerde maar wel duidelijke titel ‘Junior op zoek naar de liefde’.
Het concept was even eenvoudig als obsceen: uit een ruime selectie van honderden kandidaten die op de oproep waren ingegaan, werden acht valabele jonge vrouwen uitverkoren. Ze worden nu eens ‘meisjes’ genoemd, dan weer ‘dames’. Junior selecteerde ze op basis van summiere informatie en een flatterende foto. Enige diversiteit werd daarbij zeker ook in acht genomen want er was er eentje bij die wel wat dikker was, en een ander was zelfs ‘van kleur’. En er zat ook een jonge moeder bji. Maar over het algemeen viel het wel op dat Junior ging voor slank, gave snoetjes, lang haar.
Uiteraard bekeek ik dit programma aanvankelijk met een puur antropologische belangstelling. Ik haast mij dit te zeggen want echt statusverhogend is dit natuurlijk niet. (Al moet ik zeggen dat status mij over het algemeen aan mijn reet kan roesten.)
Ik zou heel veel over dit programma kunnen zeggen. Over privacy en obsceniteit. Over door de montage opgedreven emoties en sporen van ongefakete gevoelens die de mix hebben overleefd. Over de loterij van de liefde en gearrangeerde huwelijken. Over authenticiteit en schone schijn. Over het discours waarmee arbitrariteit en toeval worden toegedekt. En over nog veel meer. Bijvoorbeeld over hoe ik zelf een keuze begon te maken en echt wel teleurgesteld was toen Junior niet voor het juiste meisje bleek te kiezen – althans niet voor het meisje waar ik het meest sympathie voor voelde.
Ik licht er een moment uit. Een moment waarop de tranen mij in de ogen schoten. Aflevering acht, vlak voor het definitieve verdict. We bevinden ons in het château van de Planckaerts dat het onderwerp vormt van een andere reeks. De twee overblijvende meisjes worden aan de familie voorgesteld. Junior is in opperste verwarring: hij voelt iets voor allebei en ziet er geweldig tegenop om er alsnog een naar huis te moeten sturen. En dan zegt broer Francesco: ‘Gelijk welke keuze je maakt, je kunt op onze steun rekenen.’ Welnu, deze uiting van broederliefde en familiale solidariteit maakte voor mij het uitzitten van dit feelgoodreeksje de moeite waard.
Junior op zoek naar de liefde, nog te bekijken op VRT NU tot 20 juni 2023
