Beste lezer en/of koper van De elfde teen en Populierendreef 29,
Intekenen kan nog tot 15 september door 17 euro over te schrijven op rekeningnummer BE72 7380 1628 5716 van Pascal Cornet, met de vermelding ‘Het maaiveld’, uw adres én uw e-mailadres. Meerdere exemplaren bestellen kan uiteraard ook. Na 20 augustus stuur ik een bevestiging van ontvangst van betaling. Het maaiveld wordt dan in oktober/november 2022 geleverd.
Dank voor uw belangstelling & vriendelijke groet,
Pascal Cornet
Hier enkele reacties op De elfde teen en Populierendreef 29:
heerlijk om te lezen / portret van moeder hard maar eerlijk / meer dan eens werd ik naar mijn kindertijd teruggekatapulteerd wat niet steeds zo vrolijk was / ambachtelijke maar grootse literatuur / het creatieve en correcte taalgebruik is van een aanzienlijk hoger niveau dan dat in heel wat bestsellers / Er zit vaart en ritme in. Het is bovenal in een mooie taal geschreven met veel zin voor detail en sfeer. / een persoonlijk en tegelijk universeel verhaal dat tot nadenken stemt / Het hoofdstuk [over je moeder] vond ik aangrijpend. Je kunt je aan de hand daarvan een heel levendig beeld van je moeder vormen. Het is zo menselijk van toon, terwijl je soms eerder nuchter en af en toe zelfs kil overkomt in je formuleringen. Maar ook daarin behoud je behoorlijk wat afstand (…). Zelf heb ik er, na de dood van mijn vader, ook aan gedacht om mijn moeder over het verleden te ondervragen, maar het was al te laat. / Ik vind het een prachtig boek met bepaald indrukwekkende slotbladzijden. Was ik de uitgever, ik zou niet aarzelen. / een beeldrijk verhaal dat met de nodige ironie wordt neergepend / Dit weekend heb ik je boek in één ruk uitgelezen. Ik vond het ontzettend boeiend om een inkijk te krijgen in hoe een mensenleven vorm krijgt, wie daarin een rol speelt en hoe, om dan uit te komen bij je definitie van ‘volwassen worden’: zelf je eigen keuzes maken en vrijheid verwerven. Schitterend gedaan. / Hoe we allemaal getekend zijn door ons verleden en dat van de generatie(s) voor ons, dat heb jij bijzonder treffend en ontroerend verwoord. / Het voelt aanvankelijk wel wat onwennig om ongegeneerd in je leven binnen te kijken. Toch is het zonder enige twijfel door de literaire kwaliteit van het boek dat jouw verhaal zichzelf overstijgt. (…) Je taal is prachtig, je bent een boeiende verteller. Je verhaal toont me flarden van jouw (voor)geschiedenis in al zijn stoffelijkheid en alledaagsheid, maar je neemt me ook mee in je bespiegelingen. Er is veel wijsheid. Heel veel momenten van ontroering. Ook jouw humor, soms onderhuids, soms verrassend speels en op onverwachte momenten echt geestig en ontladend. / Iemand met zoveel talent zou zoiets niet in eigen beheer hoeven uit te geven. / Je verhaal houdt mij soms een spiegel voor en raakt mij op momenten echt diep. / Je hebt het belang van de zoektocht naar je identiteit zorgvuldig omschreven. Dat is iets wat mij ook wel intrigeert. Wat mij vooral beviel waren de rake typeringen en de sfeervolle, hier en daar bijna proustiaanse uitweidingen. / Ook de gelijktijdige reflectie over het schrijven en het schrijverschap maakt het bijzonder relevant. / Waarom toch hoor ik niemand over dit werkelijk meesterlijke eerste deel van de meerdelige autobiografie van Pascal Cornet? Nu is het weliswaar zeer fraai en fout- en smetteloos in eigen beheer uitgegeven maar leest geen sterveling het, terwijl 95% van wat in het Nederlands verschijnt het niet haalt bij dit ontroerende, harde, intelligente, erudiete, menselijke, lucide boek. Geef het een heel grote prijs, geef het eerst eens een goede uitgever, het zou meer dan verdiend zijn. Hulde! / Een enorm rijk taalgebruik. Niet bombastisch of uitvergroot, eerder zachtjes, stijlvol en to the point (…) ‘De elfde teen' vind ik een goed boek: licht wervelend, af en toe een beetje zacht draaikolkend geschreven, soms ook rustig en stil. Er heerst iets onderhuids in dat boek, iets wat ik niet kan benoemen. De schrijver schrijft iets van zich af, iets uit zijn jeugdjaren, iets wat hem opvalt in het heden. Hij schrijft graag, kan het niet laten, het is een groot deel van zijn leven. Deze schrijver schrijft op een wijze die je niet veel tegenkomt. / Je hebt met een haast verlegen respect de terugkeer naar een verborgen familie mogelijk gemaakt in een sterk ontroerende sterke taal. / Een intellectueel goudmijntje die elfde teen van Pascal Cornet. Ik heb mij moeten inhouden om het niet in één adem uit te lezen, bewust mijn enthousiasme moeten beteugelen om traag en bedachtzaam van elk ogenblik, van elke zin te genieten. / Ik ben er op de kusttram op weg naar Koksijde aan begonnen en was zeer snel ter bestemming. / Ontroerend met een kwetsbaarheid in vele laagjes. Ik kon je boek niet laten liggen en wilde het in één ruk uitlezen. Je schrijft soms zo ingetogen en sfeerscheppend dat je meteen mee in de context zit en bijna voelt wat jij voelde. (…) Het is warm, mooi en treffend geschreven en ook confronterend. De humor is soms zo subtiel dat het ironisch wordt. / Niet zo lang geleden las ik ook 'De jaren' van Annie Ernaux die zich in haar roman vooral beperkt tot de evocatie van haar tijd. Jij daarentegen bent in je werk ook een denker en jouw meningen zijn ook prominent aanwezig. Ik stel het gewoon vast, het heeft me niet gestoord. Bij Annie Ernaux miste ik het grote verhaal, bij jou kijk ik uit naar het vervolg. Ik teken nu al in voor het volgende deel. / Je graaft diep, je beschrijvingen zijn zo raak, ik zie en voel alles doorheen de ogen van de jongen van toen of van de volwassen man die omkijkt. En ja, net zoals je vorige boek, overstijgt de Populierendreef jouw persoonlijke verhaal. Je maakt de schets van een generatie. Je brengt me zo vaak terug naar ogenschijnlijk kleine en half vergeten details van vroeger. Ik hou ook heel veel van je (bijna) steeds aanwezige humor, meestal onderhuids, vaak in een vreemde combinatie van donkerte en mildheid. De aangrijpende momenten schrijnen des te sterker waar die humor dan plots bewust wegblijft. / Ik heb het tweede deel van je autobiografie nog liever gelezen dan het eerste. Niet alleen omdat ik er zoveel van mijn eigen geschiedenis in herken, daar is het dan weer te eigen voor. Het is zo mooi geschreven en gecomponeerd en gedoseerd. / Wat een intense leeservaring! Een feest van herkenning, staat op de achterflap, misschien zou ik het woord “feest” niet gebruiken, omdat het herkennen soms wat onbehaaglijke gevoelens opwekt. (…) Doorheen je gedetailleerde beschrijvingen kruip je helemaal onder het vel van het jongetje, het lijkt een soort van literaire psychoanalyse. / Je boek echter heeft mij doen inzien dat alles kan geschreven worden, dat er genoeg te vertellen valt over ieders leven.
