wolkenfragmenten in Auke Hulst, De Mitsukoshi Troostbaby Company
4533
Het wolkendek hing laag, het weer ging stoïcijns zijn gang. (61)
4534
Buiten rukt een voorjaarsstorm aan de steigers rond het advocatenkantoor aan de overkant van de straat, erboven: wolken, grijs, bloemig, kolkend, een buitenaards superbrein. (73)
4535
Leunend op de vensterbank volgt Scottie ingespannen het wolkendek, dat zich, verdriedubbeld door de ramen van het advocatenkantoor en de plassen op straat, oostwaarts over de stad spoedt – rollende keien. (73)
4536
Dagen, dagen, en dan: een wolkendek dat de bergpas kust waar we moeten worden opgepikt door een bushplane die nu onmogelijk kan landen. (85)
4537
Maar het is wel degelijk een De Havilland Beaver, die als bij toverslag door het lichte wolkendek breekt en zich stuiterend op roldropbanden aan het oneffen landingsbaantje probeert vast te klauwen. (85)
4538
Boven me: vogelnesten van bedrading, knipperende Ogen en een wolkendek van gemalen puimsteen. (115)
4539
De wolken hebben het recht te breken, maar jij hebt het recht te sidderen van de kou wanneer de regen je doorweekt… (237)
4540
Het was een grijze dag, maar in de verte sloeg zonlicht een wak in het wolkendek waardoor een gouden ladder werd neergelaten. (289)
4541
Wolken met staalgrijze buiken, als generatieschepen die op het punt stonden deze verdoemde aarde in de steek te laten en met miljoenen opvarenden naar verre sterren te reizen, op zoek naar een onverdiend nieuw Eden. (325)
4542
Op het spoor: rangerende treinen, boven ons: rangerende schapenwolkjes. (360)
4543
Het was bewolkt, er zaten geen studenten meer op de heuveltjes, het roltrottoir vervoerde lucht, de bloesems waren herfstbladeren geworden. (470)
4544
Er klonken zachte natuurgeluiden – wind, kabbelend water, insecten, vogelgefluit, het ritselen van gras – en op de wanden dobberden wolken waarin je met wat goede wil een hele dierentuin kon herkennen. (478)
4545
Iets wat ik eigenlijk al wist, want had Scottie niet gezegd dat ze gedroomd had over een lichte kamer met wolken op de muren? (498)
4546
De zon was verdwenen achter oprukkende wolken. (522)
4547
Stoom dwarrelde uit fumarolen en voegde in bij de laaghangende bewolking. Ik wachtte tot Scottie er een vraag over stelde alvorens uit te leggen dat dit een vulkaan was en dat het meer de komvormige krater vulde die na de laatste uitbarsting was ontstaan, lang, lang geleden. In de volle zon was het vast een adembenemend schouwspel geweest, maar onder laaghangende wolken oogde het desolaat en somber. (527)
4548
Het licht trok uit het wolkendek – de zon was buiten zicht al bijna achter de bergkam gezakt. (532)
4549
Ze liggen in het gras en kijken naar de wolken. (571)
4550
Daarna slaapt hij weer in en duwt een kinderwagen de hoogste wierde op die hij ooit gezien heeft, kronkelende paden door bos
4551
Ik keek door het tuimelraam – de tijgergordijnen waren opgerold –, zag de overtrekkende stapelwolken, een sporadische vogel, een Oog dat even stilhield en naar me keek. (597)
