DWANGDIGITALISERING
Het is niet de eerste keer dat ze het lappen, die van Telenet. Echt, mijn beste vrienden zijn het niet en dat logootje van ze knipoogt en lacht me altijd vals toe.
Het is als met een bank: je bent eraan vastgeklonken, maar het is een verstandshuwelijk dat blijft voortbestaan uit gewoonte en omdat je weet dat je op een ander ook altijd gesjareld wordt.
Vandaag stopt Telenet definitief met het analoge signaal, met tv-kijken via de zogenaamde distributie. Dat deed ik al sinds jaar en dag – ik zie niet in waarom ik zou overschakelen op digitaal – en ik was niet alleen: 180.000 Vlamingen keken tot op vandaag op die manier tv. 180.000 volksgenoten die ofwel te oud zijn om zich met digitalisering in te laten, die zogenaamd digibeet zijn, of gewoon mensen, zoals ik, die genoegen nemen met de povere beeldkwaliteit van analoge tv en met het geringe aantal zenders dat is overgebleven.
Want ja, dat was de eerste keer dat ze het me lapten, die van Telenet. Een jaar of tien geleden kreeg ik een brief in de bus met de gortdroge melding dat ze ongeveer alle zenders die ik – naast het eerste en tweede net van de VRT – interessant genoeg vond van de kabel haalden: A2, FR3, de BBC’s en Arte. Zomaar, in één keer en zonder ook maar de minste inspraak. Wie die zenders miste, moest maar overschakelen op digitaal. Overigens, werd er met de gekende peptalk aan toegevoegd, zou de vrijgekomen ruimte worden ingenomen door razend interessante alternatieven: Vitaya, Njam TV, Nickelodeon… Enfin, u kent dat wel: de nummers 8 tot en met 26 van ‘het bakske’ waar de meerwaardezoeker nooit komt.
Ik kijk niet veel tv en bovendien is er op het net ook wel het een en ander te zien en beschikt mijn stadsbibliotheek over een stevige verzameling films op dvd. Dus bleef ik het bij analoog kijken houden – en betaalde daar zonder morren een 200 euro per jaar voor.
Een paar jaar geleden vergeleek ik mijn Telenetfactuur met die van iemand anders. Ik bleek ongeveer dubbel zoveel te betalen voor mijn internetaansluiting. Ik trok naar de Telenetwinkel aan de Baron Ruzettelaan. ‘Inderdaad, mijnheer, met uw verbruik kunt u goedkoper op het internet aangesloten zijn.’ Ik zegde in dezelfde beweging ook mijn distributieabonnement op want ik had gehoord dat ze de moeite niet namen om je aansluiting thuis, fysiek dus, te komen ontkoppelen. Dat bleek inderdaad zo te zijn: ik heb de laatste jaren gratis tv gekeken. Op mijn vraag waarom ik niet door hen was geïnformeerd over de goedkopere mogelijkheid om op het internet aangesloten te zijn, kreeg ik als antwoord dat ik werd verondersteld om alle kleine lettertjes te lezen. Het goedkopere tarief was al zeker zeven of acht jaar in voege. Ik kon berekenen hoeveel ik in die tijd alles samen te veel had betaald: zeven jaar lang 30 euro per maand.
En dan is er nu de uitschakeling van het analoge signaal. 180.000 consumenten worden richting digitaal gedwongen. Of ze moeten, zoals ik, tv kijken via het internet. Met de juiste kabel kun je je oude tv, die nu niet meer is dan een groot extra scherm, aansluiten op je pc of laptop. ’t Is wat omslachtiger, maar het gaat ook. Ja, we blijven erop vooruitgaan! En straks is er de verplichte overgang naar DAB+-radio! Daar kijk ik nu al naar uit!
