Zaterdagochtend kwart voor zeven bij de bakker. De mevrouw die voor mij binnen is – ik wacht buiten, corona weetjewel – heeft een opvallend luchtige en fleurige rok aan. Zomers bijna. Niet bepaald van het donkere-dagen-voor-kerstmismodel. Ze doet haar verhaal. Het is niet het mijne. Het is een ander verhaal. Zij krijgt haar brood en gebakjes aangereikt. Ze vertelt en betaalt ondertussen. Ik denk: zal er een tijd komen dat wij hieraan terugdenken, hoe vreemd deze tijd was? Eindelijk is het verhaal verteld. De mevrouw komt naar buiten. Ik ga naar binnen, groet de bakkerin, koop mijn brood en enkele sneetjes kaas.
201219
