Niet naar binnen kijken is vrijwel onmogelijk. Er wordt gepronkt met collecties: van schilderijen aan de muur, van zilverwerk op de schoorsteenmantel, van curiosa en parafernalia. Mét de lichtjes en de kerstboom wordt het raam helemaal een etalage. Het slaagt er warempel in om, ook in deze tijd, een reminiscentie van feestelijkheid in de grauwe Raamstraat (!) op te roepen. Je zou er zin van krijgen om een van de flessen op de plank in het bovenvenster te kraken, aan alle voordeuren aan te bellen en met een hele polonaise van buurtbewoners in je kielzog de straat uit te dansen.
201204
