wolkenfragmenten uit Luc Devoldere, Mijn Italië
3432
De bergen stonden in de wolken. (21)
3433
Mijn barbier wordt al lyrisch bij
de shampoo: ‘De mooiste mist ter wereld hand in de Langhe: je opent je venster
en daar drijft aan de andere kant van de vallei boven de wolken een
kasteel.’ (251)
3434
En een ritje met een politiewagen
wordt een alibi om het botten van een boom in maart vast te leggen, het
voorbijschieten van wolken, het naar school trekken van kinderen door
een straat, dé straat, de Via Merulana, tussen de Santa Maria Maggiore en de
Sint Jan van Lateranen. (372)
3435
I know that I shaal meet my fate / Somewhere among the clouds
above (…) / A lonely impulse of delight /
Drove to this tumult in the clouds; (…) (Devoldere citeert uit ‘An
Irish Airman Foresees His Death’ van W.B. Yeats; 377)
3436
Alleen geleid door zijn instinct
zoekt de vogel het peste parcours, laverend door de luchtlagen, terwijl hij, en
passant, een Italiaans vliegtuig redt dat verloren tussen wolken en
regen zwerft. (377)
