I.22. De een z’n dood is de ander z’n brood
Als de begrafenisondernemer moet worden veroordeeld omdat hij
winst boekt bij de dood van zijn klanten, dan moet à la limite elk geldelijk gewin
worden bestraft omdat het altijd enkel ten koste van iemand anders kan. Een
advocaat heeft ruzies nodig, een dokter zieken, een soldaat oorlog. ‘En, erger
nog, ieder die zijn eigen innerlijk peilt, zal tot de ontdekking komen dat onze
diepste wensen voor het merendeel op kosten van anderen geboren en gevoed
worden.’ Het is een algemene natuurwet: de groei van het ene vereist de afbraak
van het andere. Lavoisier avant la lettre, dus.
