Opvallend in de voorlaatste zin van
het stuk
("Ecomodernisme vertrekt vanuit een diep respect voor onze planeet en
hecht veel belang aan de intrinsieke waarde van de natuur, maar ecomodernisme
gelooft ook in het vernuft van de mens.") is dat het zogenaamde ecomodernisme
blijkbaar wordt aangedreven door drie niet tot een economische rationaliteit te
herleiden impulsen: respect, belang hechten aan intrinsieke waarde (wat is
intrinsieke waarde?) en geloof in het menselijk vernuft. ('t Is maar een
opmerking van een domme linkiewinkie-emojongen hoor. U [= Marc Ernst] hoeft er
dus absoluut geen rekening mee te houden en bespaar u de moeite om er alweer
een omstandig antwoord op te formuleren waarin u mij wijst op mijn politieke
oriëntatie, mijn lage IQ en mijn extreme naïviteit. Maar gaan de grote,
winstgedreven bedrijven werkelijk 'goesting' hebben om 'nog deze eeuw' dat
'goede antropoceen' te bewerkstelligen? U gelooft dat toch zelf niet?)
