Zou het door de raamuitsnede ingelijste landschap op
zich, los van de brede zwarte lijst, een interessante foto zijn? Neen, niet
echt. Keurig uitgelicht, dat wel, en met een mooi bomenkoppel en een licht
dramatische wolkenlucht, maar al bij al is het beeld nogal banaal. Deze foto
echter, waarin dat uitgesneden landschap ongeveer een vierde van het beeld
inneemt, is op zijn geheel wél interessant. Enfin, dat vind ik toch. De foto
gaat dan ook niet over dat landschap, maar over de uitsnede en de inlijsting,
over de mogelijkheid waarover de fotograaf – zoals een landschaps- of stillevenschilder
– beschikt om de weergave van een stuk van de werkelijkheid uit die
werkelijkheid te isoleren en als apart beeld te tonen.
Door de muur waarin dit raam een uitsnede van het
landschap toont zo goed als zwart te houden (het is nog net duidelijk dat deze
voorgrond wel degelijk deel uitmaakt van het geheel), suggereert deze foto wat
kadreren inhoudt en verwijst hij ook al vooruit naar wat een foto uiteindelijk
kan worden: een print aan de muur. Dit effect wordt hier niet alleen versterkt
door het scherpe kleur- en helderheidscontrast, maar ook door de verschillende
formaten van raam en foto – bijna vierkant versus rechthoekig.
Watou – 080612
