Nog over Zomergasten:
Het fragment over de Black Panters was er owv de parallel
met de manier waarop de AEL werd geëlimineerd: door de machthebbers en op
wederrechtelijke of in elk geval ondemocratische wijze. (Een exhaustief relaas
daarvan is te vinden in 'Wie is er bang voor moslims?' van Ludo De Witte, dat
ik iedereen die meer over DAJ wil weten (tot 2004) aanbeveel.) DAJ's eerbetoon
kaderde in zijn pleidooi voor een wereldburgerschap, voorbij alle nationalismen
en regionalismen. Dat is misschien een naïeve boodschap, zeker voor iemand die
dagelijks wordt geconfronteerd met de Brusselse realiteit, maar het is de enige
mogelijke als je de hoop niet definitief wilt uitschakelen.
