Brugge, 1 augustus
Beste K.,
Je formuleerde een heel voorzichtige bedenking bij de foto’s
die ik dagelijks op het internet plaats. Je deed het nog kies door te zeggen
dat je niets van fotografie begrijpt. Van fotografie in het algemeen,
welteverstaan. Daar geloof ik natuurlijk niets van. Je bent een beeldend
kunstenaar, je bent al heel je leven bezig met grafische vormgeving,
compositie, kleur, harmonie etcetera. Met betekenis ook want het woord betekent
ook veel voor je. Je bent bovendien intelligent. Dus kan het niet dat dat
medium jou volledig vreemd zou zijn.
Over mijn foto’s zei je dat je soms de indruk hebt dat ik ze
at random maak. Of selecteer, dat was
me niet meteen duidelijk. Dat kwam wel een beetje aan want ik heb wel degelijk
de pretentie dat mijn foto’s iets betekenen en iets te betekenen hebben. Niet
allemaal, natuurlijk: het zou idioot zijn te denken dat je in een jaar 365
beelden zou kunnen maken die er werkelijk toe doen. Dat besef ik ook wel, maar
ik vind die volgehouden continuïteit op zich toch ook wel belangrijk.
Vandaag post ik mijn 4407de foto. En daar zullen er wel een
paar tussen zitten die goed zijn. Of sterk. Of mooi. Wat dat dan ook moge
inhouden. En dan zijn ze nog vast en zeker niet voor iedereen ‘mooi’. The eye of the beholder, je kent dat
wel. Een foto die voor de ene kijker mooi is, is dat dan weer voor de andere
niet. Waarom en hoe dat oordeel dan wordt gevormd, daar kan iedere keer een
heel verhaal rond opgebouwd worden.
Gisteren postte ik dus foto nummer 4406.
Je hebt hem misschien ook gezien. Een avondlijk beeld van een straathoek. Een
stuk gevel op de voorgrond. De gebogen lijn van het trottoir. Een rood geverfd
fietspad en de witte strepen van een zebrapad. Een paar bomen onder de
straatverlichting. Op de achtergrond een fiets. Het is wat het is, meer is het
niet. Deze constellatie trok mijn aandacht. Ze geeft een grafische kwaliteit,
denk ik dan. Er is een sfeer. De fiets zorgt voor een discrete suggestie van
een anekdote die oningevuld blijft. Iemand reageert: ‘De banaliteit ontroert
me.’ Ik antwoord op deze reactie: ‘Mij ook, en dat de banaliteit die mij
ontroerde ook een ander kan ontroeren, dat ontroert mij nog eens – dubbelop als
het ware.’ Daar blijft het bij maar het is veel. Enfin, daar blijft het niet
bij want die persoon, die ik niet persoonlijk ken, schrijft nog: ‘Ik wil je
niet meer missen.’
Mijn foto’s zijn verre van technisch perfect. Ik weet dat en
ik doe daar ook geen inspanning voor. Het gaat mij om wat er te zien is. Ik
beoog geen afgewerkt product, dat tentoonstelbaar is of verkoopbaar als
afzonderlijke print of publiceerbaar in een fotoboek. Als dat wel kan, des te
beter, maar bij het afdrukken houd ik daar geen rekening mee. Ik houd mij enkel
bezig met de vereiste scherpte, het kadreren, en uiteraard – in eerste
instantie – met het tonen van wat ik heb gezien.
Het gaat mij eigenlijk vooral om dat zien. Mijn foto’s zijn
een uitnodiging om goed te kijken. Om béter te kijken. In die banaliteit
schuilt vaak (niet altijd) een schoonheid die, indien ze wordt opgemerkt, die
banaliteit opheft. Die opmerkzaamheid ook bij anderen bewerkstelligen is mijn
ambitie. De volgehouden inspanning, nu al meer dan twaalf jaar lang, levert af
en toe een kleine vonk op, een herkenning, een erkenning soms. Het blijft
allemaal zeer bescheiden. Er zijn mensen die dagelijks zien wat ik maak, die daar
soms even bij stilstaan. Dat verschaft mij voldoening.
H. en A. merkten op dat zij een materiële neerslag van die
foto’s missen. Dat is terecht, ik mis dat ook. Daarom wil ik een strenge
selectie maken, tot ik een honderd of maximum tweehonderd beelden overhoud. Die
wil ik dan ook op groot formaat en zo goed mogelijk afdrukken. Ik wil op basis van
die selectie ook een boek maken zodat er iets tastbaars beschikbaar is, zodat
mijn fotografie voor enkele tientallen gegadigden niet als een druppel verzinkt
in de oceaan van die miljoenen fotografen op het internet. En dan zal ik
benieuwd zijn, K., naar je oordeel want ik schat je bekwaamheid om over foto’s
te oordelen wel degelijk hoog in, wat je er zelf ook over moge beweren.
Beste groet,
(brief hier geplaatst met toestemming van de bestemmeling)
