Eerst kwam het meesje: groengeel en blauw, met zwart en wit kopje. ’t Ging zitten op een takje van den jongen ahorn en begon zijn deuntje.
‘O, zo,’ dacht ik, ‘is dát je liedje! Ik dacht dat het
vooisje van ’t roodborstje was!’
Cyriel Buysse, Zomerleven,
63