reacties

Mijn recensie van Het smelt van Lize Spit lokte enkele reacties uit (een selectie):

Jan-Willem Lubbers volgens mij ben je behoorlijk chagrijnig van het boek...

Pascal Cornet Heb je het gelezen, Jan-Willem?

Jan-Willem Lubbers Nee, ik heb genoeg andere boeken liggen die ik graag wil lezen. Bovendien heb ik de onhebbelijkheid om bestsellers niet te lezen, ik volg mijn eigen interesse en niet die van de markt.

Maar als ik ooit een boek schrijf en publiceer, dan zou ik jouw beoordeling vrezen smile-emoticon.

Pascal Cornet Jan-Willem Lubbers, ik zal nooit een boek van een vriend bespreken. Wél lezen uiteraard! Dus: aan de slag!

Thomas Barbier Mogelijks is het een hype om te schrijven over een hype.

Isaura Fluit Mja, ik ga deze tekst niet lezen eigenlijk. Ten eerste omdat ik mij moeilijk van de indruk kan ontdoen dat een werkelijk objectieve lezing na je charge van de vorige keer quasi onmogelijk is en ik mijzelf ook niet wil laten beïnvloeden door het lezen van polariserende recensies (of ze nu positief of negatief zijn) voor ik het boek zelf heb gelezen. Achteraf kan ik dan mijn mening aan die van de rest toetsen.

Jan Lampo Grondig gefileerd - daar zijn we voor. Maar je bent toch ook wel een beetje een calvinist smile-emoticon

Martinus Benders Wat een vreemde recensie. Ten eerste probeer je kwantiteit als grondigheid te verkopen, in een soort scholastieke haantjesrush, terwijl een goed recensent geen 10.000 woorden van node heeft. Ten tweede is zo goed als de helft van de aangehaalde zinnen beter dan de kritiek ervan. Nee, Pascal, ik vind dit geen stijl, een debutant mag je best 'aanpakken' maar dit riekt naar het verkeerd soort mentaal overwicht.

Pascal Cornet Ja, Martinus Benders, we zijn het niet meer gewoon om nog recensies van meer dan driehonderd woorden te lezen.

Martinus Benders Pascal Cornet Wat een obstinate flauwekul - alsof de door jou zo geprezen 'stijl' op de recensie zelf niet van toepassing zou hoeven zijn. Dit is geen scherp stuk maar puur ressentiment - iemand die de controle verliest over zijn woorden.

Paul Rigolle Straf dat je woord hebt gehouden, Pascal! Sterk dat je de recensie dan toch maar mooi geschreven hebt. En ja, een beetje Calvinisme kan er ook hier af en toe wel 's bij. Er wordt helaas, helaas al zoveel en zo vaak onzorgvuldig geschreven. Dat iemand dat zegt en de moed blijft opbrengen om dat te signaleren kunnen we hier alleen maar waarderen! Niet omzien dus!

Beatrijs Vankersschaever Ok, ik zal kijken of er verlofstelsels mogelijk zijn om over te gaan tot het lezen van je recensie. (moet ik er nu een knipogende emoticon aan toevoegen of kan er nog van een goedhartige, licht-relativerende ondertoon uitgegaan worden anno 2016?)

Pascal Cornet Ik kan het niet-gebruiken van emoticons alleen maar toejuichen. Doe ik zelf ook zo weinig mogelijk.

Beatrijs Vankersschaever emoticonnerie

Jan Vander Plaetse Wie schrijft die blijft.... geldt dus ook voor (hobby)recensenten.

Mark Cloostermans Ik heb intussen al heel wat recensies gelezen over "Het smelt" en ik blijf op mijn honger zitten. Pascal levert enkele overtuigende argumenten tegen de literaire kwaliteit van het boek. De taal is inderdaad niet heel overtuigend; het blijft een debuut, natuurlijk. In de lovende recensies kom ik echter heel weinig argumenten tegen. Het lijkt wel alsof alles afhangt van de ontknoping en aangezien je die niet mag weggeven, valt er verder niets meer te zeggen. Dat is, voor een literaire roman, heel vreemd.

Kamiel Choi als er een woord is waarvan ik moet overgeven is het "taalplezier" wat jij, Martinus Benders?

Martinus Benders Het klinkt inderdaad als zo'n middagje in het lokale bejaardenhuis waar ze met schaar en lijm aan de slag gaan. Hoog knutselgehalte.

Jan-Willem Lubbers ach, gut.

Martinus Benders Jij mag zoveel taalplezier hebben als je wilt, Jan-Willem Lubbers, maar misschien kun je je voegen bij de mensen met het schilderplezier, het filmplezier, het beeldhouwplezier en het acteerplezier, daar achter in de hoek van de plezierretoriek?

Kamiel Choi "ter lering ende vermaek" zegt de Hollander er ook gaarne bij. Ik ben meer van dat rauwe. Wat me mogelijk irriteert is de ironische distantie die "taalplezier" lijkt te impliceren.

Martinus Benders 'Taalplezier' lijkt me meer typisch lerarenjargon uit de jaren 90.

Jan-Willem Lubbers Hè, wat fijn dat ik taalplezier mag hebben. Ook fijn dat je daarmee meteen wordt weggezet als minderwaardig.

Martinus Benders Het woord bestaat (terecht) niet in het woordenboek en is typisch managersjargon. Dat zulk jargon minderwaardig is is nu eenmaal een voldongen feit.

Pascal Cornet Martinus Benders, tot hiertoe vernam ik van u dat u mijn recensie te lang vindt, dat u hem slechter geschreven vindt dan het boek van Spit (dat komt wel hard aan!), en dat u een hekel hebt aan het woord 'taalplezier'. Maar hebt u ook iets inhoudelijks toe te voegen aan de discussie? Dat zou het misschien interessant kunnen maken.

Martinus Benders 'Kunnen we het ook eens over de inhoud hebben?' - Mark Rutte.

Stef Denuwelaere Je overdrijft een beetje, Pascal....wink-emoticon

Pascal Cornet De hyperbool is tot nader order nog niet verboden.

Geert Viaene Ik heb je recensie helemaal gelezen... nu nog het boek! Wat ik niet terug vind in je bespreking is in welke zin het jou (ook, zoals bij die vriendin het geval was) kwetst...?

Pascal Cornet passage over voyeuristische nieuwsgierigheid

Geert Viaene het gaat over het feit dat je als het ware in die rol geduwd wordt...?

Pascal Cornet Geert Viaene, ja. En dat je daar bij Spit veel te weinig voor terugkrijgt. Een interessante discussie is mogelijk, bijvoorbeeld over perversiteit, pornografie etcetera, en over hoe met schoonheid alles bespreekbaar of toonbaar moet kunnen zijn. Een heikele schermerzone, omdat natuurlijk moeilijk te definiëren is wat schoonheid is. Maar we kunnen/moeten dat altijd wel proberen, nietwaar?

Geert Viaene ik kan er in komen dat je je stoort aan het niet 'duidelijk' zijn van een beeld. In de beoordeling van poëzie hoor/lees ik ook vaak dat de beschrijvingen moeten 'kloppen' en dat is een heel terechte kritiek. Het is natuurlijk aan de lezer om zelf in te vullen hoe hij of zij leest wat er staat, of net niet staat of tussen de lijntjes... Is het niet zo dat dit boek zo veel mensen aanspreekt vooral omwille van het thema: hoe een stadsmus terugkijkt op het platteland. Het feit dat één van de aspecten, de seksuele beleving (van de pubers), hierin een belangrijke plaats krijgt zorgt misschien net voor de tegenstelling tegenover de verwachtingen van het clichébeeld op dit vlak...? Ik vraag het mij af (heb het boek nog niet gelezen, zoals ik al schreef)...

Pascal Cornet zie mijn opmerking over twee soorten lezers...

Geert Viaene ik ben al blij dat ik min of meer begrepen heb wat je bedoelt... Persoonlijk zou ik heel vereerd zijn met je recensie ook al is die vernietigend. Als schrijver kan je er iets mee aanvangen denk ik ... al is het plezanter natuurlijk om te lezen dat je goed bezig bent... maar toch vind ik het lovenswaardig dat je woord houdt (ik had het wel verwacht dat je een grondige analyse zou maken, zo ben ik het ondertussen al gewend)!

Els Van Den Brande

La critique est aisée ... Ik stelde me al vragen bij het feit dat iemand besloten heeft om een boek niet te lezen omdat hij 'gehoord heeft' dat het niet zo goed zou zijn. Ooit hebben er mensen 'gehoord' dat de aarde plat zou zijn ... Goed dat er toch een paar kritische geesten bereid waren om die 'waarheid' aan de realiteit te toetsen. Maar goed, u hebt het boek dan toch gelezen. Dat was u Lize Spit immers 'verschuldigd'. Beste Pascal Cornet, u bent een vrij man. U bent niemand iets verschuldigd. Maar goed, uw recensie is een feit. Spijtig dat u uw mantel van vooringenomenheid niet hebt kunnen afleggen. U wachtte niet eens tot hoofdstuk 2 om 'Het Smelt' zin na zin, woord na woord neer te sabelen. Dat spreekt dan toch weer voor u. Geen ruimte voor twijfel (zou Pascal toch zo grootmoedig zijn om zijn mening na het lezen van het boek - een beetje - bij te stellen?), meteen de botte bijl. Achter uw recensie hoor ik een luide schreeuw naar erkenning. 'Kijk ik kan ook schrijven!'. U kan schrijven, mijn beste. Maar sommige schrijvers slijten hun schrijfwerk aan 80.000 lezers en een filmproductiehuis, anderen doen het op een blog en Facebook. En daar is niets mis mee. En misschien heeft een slimme marketing de verkoopcijfers van Het Smelt een flinke boost gegeven. Maar wat dan nog? Het is het resultaat dat telt. Afgunst is een lelijk beest, dat helaas nog lang niet met uitsterven bedreigd is. Maar misschien sla ik de bal mis, zoals u misschien ook met uw recensie. Ach, ieder zijn mening. Ik heb Het Smelt met plezier uitgelezen. Wat uw recensie betreft: deze lezer was u na enkele zinnen kwijt. Ik vind het hoe dan ook knap dat er een nieuwe generatie schrijvers opstaat. En geef de jonge garde toch wat ruimte om te groeien. Ik zal met milde open aandacht Lizes volgende boek lezen, ongeacht uw - redelijk eenzijdige - mening over haar eerste literaire worp. En voor u hoop ik dat een volgende boek u in positieve zin mag verrassen.

Pascal Cornet 'Het is het resultaat dat telt.' Inderdaad. De ene vindt '80.000 lezers en een filmproductiehuis' een goed resultaat, de andere wil een goed boek. Met de eerste verwachting is, inderdaad, niets mis. Ik geef dat ook aan in mijn tekst: er zijn twee soorten lezers. Helaas is het niet zo dat het bereiken van veel lezers een garantie is voor literaire kwaliteit. Wat mijn close reading van de eerste bladzijden betreft, die had ik net zo goed op gelijk welke andere bladzijde kunnen toepassen. Dat heeft niets te maken met 'meteen de botte bijl'. Ik wou enkel illustreren dat mevrouw Spit verre van volmaakt schrijft en - dat wordt hier licht vergeten - dat zij onvoldoende geruggensteund werd door haar uitgever. Bovendien vind ik de eerste bladzijden van een boek altijd belangrijk. Waarom, dat leg ik ook uit in dat stuk. Ik wens mevrouw Spit, echt waar, een betere begeleiding toe. Zij kàn een verhaal vertellen, zoals ik heel duidelijk stel. Maar een verhaal is niet alles. De marketing achter haar boek vind ik niet zo 'slim', zoals u stelt. Efficiënt, dat wel, maar uit op het snelle gewin. Uw opmerkingen over mijn 'afgunst' en een 'luide schreeuw naar erkenning', die laat ik volledig voor uw rekening. Ik mag hopen dat u achter mijn tekst ook nog andere drijfveren kunt ontwaren. De belangrijkste is een oprechte bekommernis over de staat van onze literatuur. Niets meer maar ook niets minder. Maar ik kan u natuurlijk niet dwingen dat te geloven.

Alexander Conarot Cornet "Ik mag hopen dat u achter mijn tekst ook nog andere drijfveren kunt ontwaren. De belangrijkste is een oprechte bekommernis over de staat van onze literatuur." Inderdaad, dáár gaat deze hele discussie toch over. In eerste instantie!

Mark Cloostermans Vilein tekstje, Els Van Den Brande. Wat een zuur, wat een haat, wat een dédain.

Paul Rigolle En toch, Els Van Den Brande, er zou, jong of niet, een verbod moeten staan op het gebruik van het woord "worp" als je't over boeken hebt...

Paul Verté-Kastekkere Weet je voor jezelf zeker dat je het boek niet wat te vlug gelezen hebt, Pascal?

Pascal Cornet Paul Verté-Kastekkere, ik heb het boek zeker niet te vlug gelezen.

Alexander Conarot Cornet Daar is dan je verslag waar we zo reikhalzend naar uitkeken. Bravo dat je het boek gelezen hebt, 'in eerste instantie'! wink-emoticon Ik heb je tekst vanmorgen gelezen, maar ga het niet nog eens doen, omdat ik het zo vermoeiend vond (en dan niet omdat het zo'n lange tekst was). Die analyse, bijna zin per zin: ik begrijp dat je het boek heel aandachtig gelezen hebt (dat was je 'ons' ook verschuldigd!), maar ik ging me daarbij afvragen of je dan ook niet alle andere boeken die je leest zin per zin moet gaan analyseren. Er zal op al die boeken wel heel wat aan te merken zijn, denk ik dan. Ik weet dat je in andere boekbesprekingen ook kritisch bent voor schrijfstijl enz, maar zoals je 'Het smelt' aanpakt... Toch vind ik dat je gelijk hebt als je bepaalde slordigheden aanhaalt. Ze is 28 en dat weerspiegelt zich ook in hoe ze de taal gebruikt. De geschreven taal heeft te lijden onder de digitale evolutie die vraagt dat we de boodschap (snel) kunnen overbrengen, liever dan dat we ze juist kunnen verwoorden (en dus de tijd nemen). Lize, ikzelf en vele andere tieners/twintigers groeien op in zo'n klimaat. Dan krijg je dus ook jonge mensen die 'egt' schrijven in plaats van 'echt' en niet meer weten wat nu correct is, daar bovendien geen zier om geven. Niet dat Lize tot die categorie zou behoren, uiteraard. Ik denk gewoon dat ze als debutant een 'kind van haar generatie' is, in een tijd waarin de geschreven taal weinig ontzag meer inboezemt en waarin (jonge) schrijvers/uitgevers niet meer vinden dat ze de taal uitstekend moeten beheersen alvorens ze aan het schrijven/uitgeven gaan. Schrijven wordt niet meer beschouwd als een kunst en daarom zijn we milder voor slordigheden. Als we ze nog opmerken! Denk ik. (P.S.: Zijn de eerste zinnen van een boek echt zo belangrijk of is dat gewoon voor jou persoonlijk het geval? Ik heb daar alleszins nooit echt bij stilgestaan.)

Pascal Cornet Kijk, dat is nu eens een antwoord waar ik iets aan heb. Ik heb me die bedenking ook 

gemaakt, of de nieuwe generatie inderdaad minder belang hecht aan een juist taalgebruik. Maar dat liet ik achterwege, waarschijnlijk uit schrik paternalistisch of oubollig over te komen. Voor mij niet gelaten hoor, een literatuur die geen belang meer hecht aan juist taalgebruik en, Martinus Benders, 'taalplezier', maar dan zal het wel zonder mij zijn.

Martinus Benders Als je van managersjargon uit de jaren 90 houdt is 'taalplezier' idd een schitterende term maar verder verwijs ik terug naar mijn opmerking over dat doek dat met te weinig verfplezier is geschilderd, die opmerking die je zo lekker politiek negeert.

Jan Posman Lize Spit ziet een roman schrijven als een kunst, alexander, anders was dat verhaal niet zo opgebouwd. Het is een intrigerende reactie: onze generatie ziet schrijven niet meer als een kunst en daarom zijn we milder voor slordigheden. Waarom zou iemand dan nog van dat medium gebruik maken?

Sarah Desplenter Misschien is dat een nieuwe categorie : boeken geschreven door mensen die niet meer zo goed kunnen schrijven voor mensen die niet meer zo goed kunnen lezen.