donderdag 19 december 2013

los ingeslagen 146


6 september 2013

Ik wil voortaan altijd iets van Jeroen Brouwers aan het lezen zijn. Die man zijn stijl, zijn teneur, zijn volgehouden schrijfernst en zijn tot in zijn bloed aangetast zijn door het verlangen om de dingen die hem aanbelangen juist, accuraat en mooi te verwoorden – dat vormt een permanente aansporing om mij door hem, of beter: door wat hij geschreven heeft, te laten inspireren en voeden.

Idem voor Sebald, idem voor Proust, Flaubert, en er zijn er nog een paar. Maar niet veel, eigenlijk. (Maar ik moet wel ook nog echt Nietzsche leren kennen, en Musil, en me impregneren met Larbaud en Queneau, en me onderdompelen in Kafka, Boon, Schopenhauer, Montaigne, Pynchon… De tijd begint te dringen…)

Ja, vorm die groep van stemmen waarin je voortaan wilt vertoeven. Vorm het peloton waarin je naar de eindstreep wilt fietsen.