AANRICHTEN
Het goede kun je niet aanrichten, wat je aanricht is altijd iets kwaads. Dat doe je vaak, eigenlijk meestal, om niet te zeggen altijd, zonder op voorhand die bedoeling te hebben gehad. Je vertrekt vol goede bedoelingen, maar stelt achteraf vast dat je brokken hebt gemaakt. Dat gebeurt wel eens op basis van een fout die niet onmiddellijk als dusdanig werd herkend en die te lang werd aangehouden. De eerste schade is nog te overzien. Je probeert die schade te beperken, maar je richt precies door die poging nieuwe schade aan. Het effect is cumulatief: omdat de basis van meet af aan verkeerd was, blijft de hele constructie wankel. Je zit gevangen in een vicieuze cirkel. Op den duur wordt de schade onoverzichtelijk. Dan rest niets anders dan de vlucht, want de schade die je hebt aangericht kun je niet meer herstellen.
