S stuurde mij nog een commentaar bij ‘Aangerand en aangebrand’ (6 oktober). Ik vond het zinvol haar opmerking hier mee te geven, en kreeg daarvoor van haar de toestemming.
Je tekst Aangerand & aangebrand heeft lang nagezinderd. Door in mijn praktijk vaak in kontakt te komen met mensen die een vroeger trauma een plaats hebben moeten geven in hun leven, heb ik geleidelijkaan afgeleerd over die mensen en hun manier van verwerken te oordelen. De gedachte: 'dat is verkeerd' en 'ik zou dat nooit zó doen', heb ik laten varen: als niet-getraumatiseerden hebben wij totaal geen idee wat het is op jonge, onbeschermde leeftijd gekwetst te worden en hoe je voor de rest van je leven daar mee verder moet. Hoe zij dan als volwassenen daar proberen van af te geraken, daar hebben wij totaal geen benul van en geen zaken mee, dus geen recht om te oordelen/veroordelen.
