woensdag 10 februari 2016

los ingeslagen 303



14 januari 2002

Om drie uur wakker, om half zes op: Joyce aan de keukentafel:
[9:652]: ‘One life is all. One body. Do. But do.’
[9:810]: ‘It is an age of exhausted whoredom groping for its god.’ Dat wordt in de vertaling van Claes en Nys: ‘Dit is een tijd waarin uitgeputte hoererij naar een god smacht.’

*

‘Love of mother is grounded in an evident physical relationship; but the mystery (in every sense) of paternity grounds a son’s allegiance on incertitude as the world itself is founded upon the void.’ (Harry Blamires, The New Bloomsday Book, 81) Vanuit dit citaat kun je een halve bibliotheek volschrijven. Over het verschil tussen man en vrouw, hun verschillende kijk op het leven, hun basisaanvoelen. Mij doet het onmiddellijk aan twee zaken denken:
- Aan het tv-programma van gisterenavond over singles. Een van de vaststellingen van de zelfverklaarde ‘trendwatchers’ was dat vrouwelijke singles zich uit de maatschappij lijken terug te trekken om te genieten van een kwalitatief hoogstaand leventje van genot en ambitie. Mannen zijn niet meer nodig. De man blijft alleen achter met zijn tot last verworden lust.
- Aan mijn eigen situatie. Ik ben ook vader én zoon… Wat verbindt mij met mijn vader, wat verbindt mij met mijn zonen? Zeker is alleen dat ik datgene ben wat mijn zonen met mijn vader verbindt.

*

Opnieuw een nutteloze verplaatsing, dit keer naar Ludion. Welk een arrogantie is er niet nodig, J.D., om mij zo’n moeite te laten doen, enkel en alleen om mij te laten weten dat ik nog meer dan tijd genoeg heb om mijn teksten voor het Flanders’ Fields-boek af te leveren?

*

De rest van de dag is verloren. Ik flipper nog wat, neem een tekstje van een van de schrijfklascursisten onder handen, lees wat Franzen… (…)

*

Wandeling langs het kanaal van Moerbrugge naar Steenbrugge, en terug. We praten over het verlangen, over het verschil tussen man en vrouw, over minderwaardigheidsgevoelens en zelfvertrouwen. En daarna gaan we nog iets drinken (…)