hallo Pascal,
ik merk dat een week of twee, drie zo voorbij zijn voor ik nog eens de tijd neem om wat van je tekst te lezen en foto's te bekijken, elke dag blijft te kort. Maar ik geniet er (bijna) iedere keer weer van. En wat mij vooral aanstaat is het gevoel dat deze notities, bespiegelingen etc. de vorm van een 'oeuvre' beginnen aan te nemen. Maar het is nog kneedbaar, het leeft, er komen soorten bij, het aantal rubrieken neemt toe, voor andere ebt je aandacht (even) weg.
De tussenwerpsels over je meest gewone bezigheden die ik nu voor de eerste keer lees geven er iets fris aan. Misschien verdraagt het wel niet teveel van dat, we zien wel. Ook je foto's, waarbij ik me in het begin soms de vraag stelde naar de (meer)waarde ervan, daar krijg ik nu regelmatig het gevoel bij dat ze verbonden zijn aan je bezigheidsbeschrijvingen. Snapshots in de ware zin van het woord, zou ik denken. En daardoor krijgen ze ahw meer bestaansrecht.
Ik ben blij dat je je vorm aan het vinden bent.
beste groet,
K.
