Een hele dag, uren aan een stuk, zonder bijkletsen in de koffiekamer of dijenkletsen bij grappen van collega’s, alleen op mijn appartement thuiswerken: het is om onnozel te worden. Dan toch maar even naar buiten, een rondje in het park. Je kunt echter niet ver lopen want de plicht roept. Maar toch ver genoeg om even een extern standpunt in te nemen en naar je woonst te kijken en te denken: Kijk, daar, achter dat raam, zit een man op weg naar de zestig zijn tijd weg en zijn brood binnen te tikken, de hele dag, uren aan een stuk…
210105
