Op geschiedenisloze dagen moet je het frappante in de kleinste details zien te vinden. Daar, in dat schijnbaar onbeduidende, schuilt misschien een verhaal van honderd woorden. Die man loopt voor me. Zijn witte schoenen vallen op. Daarna zie ik dat de ene winkelzak zwaarder geladen is dan de andere. En dan zie ik de zwarte handen. De handen van een zwarte. Zoals handen van een zwarte zijn: blank aan de binnenkant. Wie is deze man, wat heeft hij gekocht, waar gaat hij naartoe? Ik weet het niet. Ik keer terug naar mijn werkplek voor het vervolg van mijn geschiedenisloze dag.
210127
