vrijdag 21 februari 2014

wolken 1011-1015



wolkenfragmenten uit (de tweede helft van) Stefan Hertmans, De mobilisatie van Arcadia

1011
[Houellebecqs] hoofdpersonages, die op psychologisch vlak aantoonbaar autobiografische tinten vertonen, zijn meestal gefascineerd door wat de anonieme tristesse in een laatkapitalistische tijd aanricht met de kleinste emoties van een mens, vaak zinloze emoties die voorbijschuiven als wolken op een winderige dag. (179)

1012
In Giorgiones De storm zitten twee figuren – een herder en een vrouw met kind – in een arcadisch landschap, met op de achtergrond de aanzwellende cumulonimbi van een aanrollend onweer. (220-221)

1013
Het is de levensmoed, als verschijning van de integriteit, die ervoor moet zorgen dat men, zoals de twee figuren op het schilderij van Giorgione, gemoedsrust behoudt als de wolken donderend opdoemen aan de einder van het bedreigde Arcadia. (225)

1014
Tweederangsschilders kunnen prachtig wolken, kleren, paarden, zuilen en bomen schilderen, maar alleen de grote schilders kunnen intelligente mensen met indringende blikken schilderen: Giotto, Piero della Francesca, Luca Signorelli. (245)

1015
Diana onttrekt het meisje aan het zicht door een wolk, en als die optrekt ligt er een hert op de offerplint. (268)