wolkenfragmenten
uit (de tweede helft van) Stefan Hertmans, De
mobilisatie van Arcadia
1011
[Houellebecqs] hoofdpersonages,
die op psychologisch vlak aantoonbaar autobiografische tinten vertonen, zijn
meestal gefascineerd door wat de anonieme tristesse in een laatkapitalistische
tijd aanricht met de kleinste emoties van een mens, vaak zinloze emoties die
voorbijschuiven als wolken op een winderige dag. (179)
1012
In Giorgiones De storm zitten twee figuren – een herder en een vrouw met kind –
in een arcadisch landschap, met op de achtergrond de aanzwellende cumulonimbi
van een aanrollend onweer. (220-221)
1013
Het is de levensmoed, als verschijning
van de integriteit, die ervoor moet zorgen dat men, zoals de twee figuren op
het schilderij van Giorgione, gemoedsrust behoudt als de wolken
donderend opdoemen aan de einder van het bedreigde Arcadia.
(225)
1014
Tweederangsschilders kunnen prachtig wolken,
kleren, paarden, zuilen en bomen schilderen, maar alleen de grote schilders
kunnen intelligente mensen met indringende blikken schilderen: Giotto, Piero
della Francesca, Luca Signorelli. (245)
1015
Diana onttrekt het meisje aan het zicht
door een wolk, en als die optrekt ligt er een hert op de offerplint. (268)
