nieuwe rubriek, gebaseerd op Neil MacGregor, Een geschiedenis van de wereld in 100
voorwerpen
De mummie van
Hornedjitef (ca. 240 v. C.)
De sterrenstelsels maakten van je schrijn
een miniatuurkosmos en tijdreismachine en
moesten je de weg wijzen naar het hiernamaals
maar ze verhulden je dat de eindbestemming
van je laatste reis als Amontempelpriester
een Londense ziekenhuisscan zou zijn.
Maak dat maar eens mee als mummie:
gescand te worden zonder ziek te zijn,
gewoon omdat tweeëntwintighonderd jaar
na je verscheiden een stelletje geleerden
secuur maar zonder aanzien des persoons
wil weten wat de samenstelling is van het hars
in je darmen en de balsem op je huid (je hebt nu
eenmaal niet zoals de goden een gouden lichaam),
hoe het nu zat met de artrititis in je rug,
en wat die edelmetalen amuletten betekenen
die je op je laatste reis tussen kunstig beschreven
cederhouten planken uit de Libanon
als geestelijke leeftocht hebt meegekregen.
Daar staat je planken tijdreisvlot nu te kijk.
Binnenstebuiten, voor en achter, achter glas.
Ze maken er uit op wat je ooit, ginds, was.
Maar waar ben je nu, wat ben je nu, als lijk?
