 |
Ik moet aan paaseieren denken. Die frisse lentekleuren, de
ruikers, de strikjes. Maar ook aan bowling. Of petanque. De bal is – zie de
afbakeningslinten – náást de baan beland. Dat moet een enge bedoening geweest
zijn, overigens: terugkeren in die bol, die meer van een duikerklok heeft dan
van een ruimtecapsule. Stevig verpakte, drievoudige angst. Je zou van minder krampachtig
glimlachen naar de staatsfotograaf. Het kan ook een uiting zijn van gedrilde
staatsdiscipline. Welkom terug in China. Daarnet waren jullie nog een flink eind
boven de overvliedende wolken en boven alle onvrijheid van ons ridicule regime,
nu hebben jullie opnieuw vaste grond onder de voeten. Die wiebelbenen werken we
er wel weer uit.
foto: Reuters, aangetroffen op De Standaard Online
