Als je dan toch naar een fles moet grijpen voor houvast, dan is S. Pelligrino mineraalwater misschien nog niet zo’n slecht idee. Grapjeuh! G. kijkt streng voor zich uit, naar de boekenkast-buiten-beeld – de wipneus-van-weleer is er nu echt wel helemaal uit. Het baardje had beter getrimd kunnen zijn, het haar daarentegen is meer dan oké, om niet te zeggen echt wel cool – en in vestimentair opzicht vind ik de smaak van mijn jongste zoon: toppie! Op de foto ook nog een foto van ondergetekende, een tekening (mooi in de linkerbovenhoek geplaatst, maar dat is toeval) van Bruno Van Dycke, en links op de voorgrond, achter het lepeltje, een kop van Anne Perneel, keramiekster. Zo zijn velen aanwezig. De twee drinkglazen op tafel zijn van Amora-mosterd – amora hier geen loos woord zijnde.
