P. had mensen zonder plannen uitgenodigd. Er zouden hapjes zijn en er was muziek en iedereen had een fles mee. We wisten vooraf niet wie we zouden ontmoeten: een oudejaarsnacht als sneak preview. We leerden mensen kennen die hongerden naar uitwisseling. Glazenwasser en ex-cafébaas G. had behoorlijk ruige jaren achter de rug. P. kroop uit een metersdiepe put. L. kende de tekst van alle Franse liedjes uit het hoofd en vertrekt over een maand of drie naar Santiago de Compostella. Neen, niet op bedevaart, op pelgrimstocht. M. zei dat het goed was alleen te kunnen leven, na zeven jaar had zij eindelijk haar rouw verwerkt. O. houdt zich goed na een desastreus faillissement en een pijnlijke scheiding. Haar vriend C., projectontwikkelaar in Lille, wil haar zeker helpen. Dochtertje M. hield zich bezig met haar kerstcadeau, een iPad, maar danste later in de nacht toch ook dapper mee. Het was al laat toen P. ons iets liet horen en zien van Ramses Shaffy, een
stevige rockversie van ‘Laat me’. Sommigen kregen de tranen in de ogen. Het was een heel intens moment.
