De D944 naar Avallon slingert zich door het glooiende landschap van de Morvan. Geen volk op aarde legt wegen aan zoals de Fransen dat kunnen. En nergens rijdt mijn auto zuiniger dan hier. Als je de toegelaten snelheid niet overschrijdt, volstaat remmen op de motor om alle perfect uitgetekende bochten te nemen. (In het Frans doen ze dat heel mooi: entamer of zelfs négocier un virage!) Borden en wegmarkeringen verwittigen je op tijd als het niet kan zonder gebruik te maken van de rem. Met negentig per uur, de toerenteller nooit boven de 2500, zigzag je door het land. Als er dan ook nog eens een mooie wolkenlucht boven hangt en er wordt op het land een fotografenlicht geprojecteerd door een lage zon in de rug… Zet die cd maar wat harder, dames: No Line On The Horizon!
