Het is gemakkelijk om commentaar te geven op de natuurramp in Zuidoost-Azië, op het feit dat meer aandacht en hulp uitgaan naar de West-Europese en Belgische slachtoffers, op de vaststelling dat ginds duizenden mensen blijkbaar op reis gaan (wat doen al die Zweden daar?), op de vaststelling dat nu alweer mensen liggen te zonnen op de stranden waar enkele dagen geleden de lijken nog opgestapeld lagen, enzovoort, enzovoort. Maar dit wil ik me hier toch wel afvragen: wat doet een Belgisch kind van twee maanden (één van de zes Belgen die tot nu toe als dodelijk slachtoffer zijn geïdentificeerd en wiens vader nu blijkbaar ook is overleden) zo ver van huis?
