Il était de ces personnes qui, quand elles meurent et à cause d’une table commune avec le rédacteur en chef de cette feuille dans un restaurant des boulevards, sont qualifiés de «physiononomie bien connue des Parisiens», par la Chronique du mondaine du Radical.
(I:772)
Hij was zo iemand die, wanneer hij zou komen te overlijden, door de roddelrubriek van de Radical de kwalificatie van ‘welbekende Parijse fysionomie’ zou opgespeld krijgen – en dat alleen omdat de hoofdredacteur van dit blad ooit eens met hem een tafel had gedeeld in een boulevardrestaurantje.
Hij was een van die figuren die, als ze doodgaan, op grond van het feit dat ze met de hoofdredacteur van de ‘Radical’ aan hetzelfde tafeltje in een restaurant op een van de boulevards gegeten hebben, in deze krant onder de rubriek ‘Het uitgaande leven’ een ‘voor Parijzenaars welbekende verschijning’ genoemd worden.
(C.N. Lijsen II:362)
