wolkenfragmenten uit Nicolas Mathieu, De uitzichtlozen
3498
Achter de voorruit maakten dunne wolken
het hemelblauw nog feller. (136)
3499
Sonia was niet teruggekomen en er
gleden nu grote wolken over het meer. (159)
3500
Af en toe begon de wind te waaien,
wat de verwachting wekte van lekgeprikte wolken, hoosbuien, de
opluchting waar het hele dal op wachtte. (218)
3501
Door de heldere hemel schoven
zeldzame wolkjes, die als enige doel hadden dat ze de windrichting
aangaven. (327)
