wolkenfragmenten uit Stendhal, Het leven van Henry Brulard
2515
Een lichte, nauwelijks merkbare
sirocco reef een paar witte wolkjes over de Monte Albano, de lucht was
heerlijk warm en ik was gelukkig dat ik leefde. (5)
2516
Als ik droomde, dan was het over de
fraaie zinswendingen waarmee J.-J. Rousseau deze steile besneeuwde bergen zou
hebben beschreven die hemelhoog oprezen en waarvan de toppen onophoudelijk
werden verduisterd door dikke grijze wolken die snel voorbijdreven. (373)
2517
Eindelijk, na een enorm aantal
haarspeldbochten waar geen eind aan scheen te komen, zag ik eindelijk links van
me in de diepte een laag huis dat bijna helemaal bedekt werd door een
overdrijvende wolk. (373)
