R wenst anoniem te
blijven.
Dag Pascal,
Met nog slechts 345 berichten te gaan, vraag ik me al af wat
ik nog meer te delen heb. Iets nieuws zit er niet meer in, meer van hetzelfde
nog wel. En dat zal er ook wel komen, want hetzelfde heeft iets fijns.
Hetzelfde is altijd weer anders, zoals het herlezen van een zin dat is, en het
eten van biefstuk friet in café Loetje.
Een uitzondering hierop is misschien het terugkeren van een
droom, omdat niet alleen de droom maar ook de gevoelswaarde zo vergelijkbaar
is. Ik droom me suf en heb twee stapels: nare en fijne dromen. Tot een jaar of
drie geleden waren er drie fijne dromen. In de eerste loop ik van een
voetbalveld naar de kleedkamer met de jongens van de lagere school. De
populairste jongen zegt dat ik toch eigenlijk best goed gespeeld had. Nooit
gebeurd, maar vaak gedroomd.
De tweede en derde fijne dromen horen bij elkaar. In de
tweede kan ik vliegen in schoolslag, zoals de vrijwillige legionair in Asterix
de Galliër dat doet na het drinken van het mislukte toverdrankje van Panoramix.
In variant 2 loop ik op straat en kan ik lopen als mensen op de maan, waarbij
ik de mate van gewichtloosheid met mijn gedachten kan bepalen: sensationeel.
Tot mijn stomme verbazing werd dit stabiele rijtje na tientallen jaren
aangevuld met de droom dat ik weer rijd in de Citroen XM die ik ooit bezat, 3.0
l V6. Op die droom verheug ik mij sindsdien het meest wanneer ik angstig wakker
word.
Met vriendelijke groet, R
