wolkenfragmenten
uit James Salter, Alles wat is
939
Het werd dag, een bleke dageraad over de
Stille Oceaan zonder een echte horizon, het licht scheen op enkele vroege wolken. (11)
940
Er waren stapelwolken boven een
blauwe hemel. (16)
941
Er stond een woeste zee, met buiten en
laaghangende bewolking. (…) Ze kwamen uit
de wolken, duik- en torpedobommenwerpers, meer dan honderd tegelijk.
(19)
942
‘Tegen de achtergrond van bewolkte
landschappen en grillige bliksems kunnen we deze opmerkelijke hoekige figuren
ontwaren, gekleed in overwacht kostbare gewaden en tot leven gebracht door
uitbarstingen van sombere hartstocht.’ (26)
943
De volgende ochtend lag daar Engeland,
groen en onbekend, onder stukgereten wolken. (112)
944
Het was een donkere avond, met
laaghangende bewolking en dreigende regen. (178)
945
Toen verscheen er plotseling een donker
houten huis op een terp, een soort huis uit de Adirondacks gebouwd voor de
berggoden, in open terrein maar erboven omgeven door een gewelf als een wolkenlucht. (188)
946
Er hing een blauwig licht die dag, en de
wolken hadden de vorm van rook. (222)
947
Er viel een stralend licht uit het wolkendek,
en in het midden daarvan was de zon. (223)
948
Er was geen geluid, het was nog te ver
weg. Alleen de donkere wolken die griezelig oplichtten. (252)
949
Er hing een duidelijk afgetekende
onweersbui met donkere wolken, en het gedonder werd dreigender, als het
brullen van een enorm beest. (…) De eerste van
de grote onweerswolken zweefde recht boven hen. (253)
950
Het kwam met bakken naar beneden. Een wolkbreuk. (254)
951
De lucht was donkerblauw, regenblauw, er
bleef bijna geen licht over maar de wolken straalden nog steeds. (328)
952
Soms scheen de zon vanachter de wolken
op een deel van het wateroppervlak, zodat het bijna wit werd terwijl de rest
donkerblauw of grijs bleef. (345)
953
Die avond waren de wolken
donkerblauw, een blauw zoals je zelden ziet over een verhulde maan, en hij
dacht, zoals hij vaak deed, aan nachten op zee, of aan het wachten op de
afvaart. (348)
