140105
211. Alles wat
we doen is een verzet tegen de dood, en dat geldt zeker ook voor seks.
140106
212. Ik heb
graag mensen die werken met argumenten.
140107
213. Pierre
Plum den Eerste, koning van Moerbeke, prins van de atypische ingezetenen en maître
raconteur. Capito?
214. Uw
potelen en piepen doet mij ook binnenwaarts lachen.
215. Een nog
grotere daling van de prijzen zou ruiken naar dumping.
140108
216. Door de
nieuwe wending in haar liefdesleven zag het er naar uit dat ze vaker dan haar
lief was met snijbonen in aanraking zou komen.
218. Z. vroeg
zich af waarom hij ervoor terugschrok om
op te schrijven dat het hem ergert dat hij de gematigde, atheïstische of
agnostische moslims niet vaker fel van leer hoort trekken tegen die
fundamentalistische schreeuwlelijkerds die de boel verzieken.
219. Hij keek
met een ontmoediging in de ogen alsof er hem een GAS-boete boven het hoofd hing
en hij weeral niet wist waarvoor begot nu weer.
220. Klaag
toch je nood niet op Facebook, man!
221. M
overtrof L. want zij had ooit honderd meter dichter bij een bomaanslag gestaan.
140109
222. Toen ik
’s avonds over het kruispunt naar het station stapte, herinnerde ik me dat ik
mij daar ’s ochtends, op diezelfde plek, had voorgenomen om te noteren dat een
man met in zijn linkerhand een gammele xylofoon en in zijn rechterhand een
oranje emmer mij zeer galant voor liet gaan op het voetpad, en dit ondanks het
feit dat hij van rechts kwam – maar: gelden op voetpaden de
voorrangsregels?
223. Ik zag
daarnet om vijf uur ook die zon boven Brussel, hoe zij vanonder het wolkendek nog
net voor het duister inzette alles verlichtte.
140110
224. Zij vroeg
zich af hoe het nu eigenlijk zat met de verhouding tussen grootse dingen zoals
liefde, angst en trots, en de woorden die wij gebruiken om het erover te
hebben.
225. Zorg dat
je om vier uur aan het station staat!
226. Wie veel
werkt, heeft op den duur veel werk, zei P.
140111
227. Gek, hoe
belangrijke beslissingen vaak op een drafje worden genomen.
228. Solo is
in goede handen.
229. De
gerante van de Polare kon ermee lachen toen ik, aankooploos, zei dat ik me deze
keer had kunnen beheersen.
