Schrijven is vaak niet het vastleggen van wat je vindt,
maar erachter komen wat je vindt. Dat maakt schrijven voor mij zo moeilijk. Met
het nadenken over de volgende zin, waaieren mijn gedachten zodanig alle kanten
uit, dat ik vaak geen zin meer op papier/beeldscherm krijg.
Ja, die wijsheid van Wittgenstein en Confucius geldt nog
atlijd: hoed je voor de taal, ze sleept je zo mee. Confucius droeg daarbij een
hoed, weliswaar en Wittgenstein had zijn pet in de hand. Wie kwam er, denk je,
door het hele land en wie door de hele wereld?
