wolkenfragmenten
uit Mario Vargas Llosa, De droom van de
Ier
657
Op die rustige avond in Matadi, onder een wolkeloze
hemel bezaaid met sterren die zich spiegelden in de rivier en bij het zachte
ruisen van een warme wind die hun haren verwarde, begonnen Casement en Horte,
liggend in hangmatten naast elkaar, een gesprek (…) (54)
658
Bij het aanbreken van de dag was het bewolkt en
er dreigde onweer, maar de bui barstte niet los en de hele ochtend was de
atmosfeer elektrisch geladen. (82)
659
Door de getraliede raampjes onderscheidde Roger een
paar flarden van grote, donkere wolken. (108)
660
De maan was achter een paar wolken verdwenen,
maar er stonden nog sterren aan de hemel. (134)
661
Buiten scheen de zon, de hemel was wolkeloos en
het begon warm te worden. (138)
662
Op 31 december vertrok de SS Terence met bestemming
New York en daar nam hij meteen de trein naar Washington, zelfs zonder zich de
tijd te gunnen de wolkenkrabbers te bewonderen. (281)
663
Op het bordes van het hoofdpostkantoor, onder een bewolkte
hemel die regen aankondigde, in aanwezigheid van honderd, misschien tweehonderd
mensen gewapend met jachtgeweren, revolvers, messen, pikhouwelen en knotsen,
hoofdzakelijk mannen maar ook een behoorlijk aantal vrouwen met hoofddoeken,
verhief zich de magere, tengere, ziekelijke gestalte van Patrick Pearse (…)
(308)
664
In plaats van een historisch overblijfsel trof Roger
in Connemara een spectaculair contrast aan tussen enerzijds de schoonheid van
gebeeldhouwde bergen, half door wolken bedekte hellingen en ongerepte
meren aan de oevers waarvan de inheemse pony’s rondliepen, en anderzijds mensen
die in schrikbarende armoede leefden, zonder scholen, zonder artsen, totaal aan
hun lot overgelaten. (339)
