'Je moet eens naar Koekelare komen.’ Of: ‘Tot in Koekelare.’ Uiteindelijk kwam Koekelare naar Brugge, en wel in de vorm van gelegenheidshulp in een koffiebar, een die kaas had gegeten van koffiebranden en -blenden, latte macchiato en cappuccino, Italian and Irish coffee. S.C., die ik al jaren virtueel ken via het bloggen, het facebooken en andere onrealistische communicatiepraktijken, en onrechtstreeks omdat hij een vaak door haar ter sprake gebrachte collega is van S., aanschouw ik dus voor het eerst in levende lijve, na vele malen via het internet met hem zogenaamd ‘contact’ te hebben gehad. Zijn Italiaanse is prima, al mocht er wat méér amaretto in gezeten hebben, de granita daarentegen doet ons met heimwee terugverlangen aan de versie die we in Vieste hebben leren kennen – daar was het ijs vermalen! S., ’t was toch een prettige kennismaking! Altijd welkom voor een Nespresso!
