schrikkel 173

Bleek van kleur, eigenaardig van vorm, een prachtig blad. Deze struik trekt elke keer ik er passeer mijn aandacht. Met een mooi volume. Een zacht contrast. En naarmate ik hem nader, passeer, achter mij laat liggen en van de andere kant bezie, krijgt zijn silhouet een andere vorm: een auto, een land, een ander land, een aangezicht, het silhouet van een beest. Het is een opvallende en mooie struik.