080319 – Hugo Claus is dood. Hij is gestorven dag op dag vijf jaar na de eerste Amerikaanse bombardementen op Bagdad, en op de laatste dag van Verhofstadt als premier. Die had wellicht gehoopt op een andere manier afscheid van het volk te kunnen nemen, maar stelde toch een van zijn gaafste gebaren als eerste minister. In een prachtige hommage beschrijft hij de dichter als een door de ouderdom gepolijste ‘blok marmer waarop men oh zo graag steunen of rusten wil’.Wat kunnen we anders doen dan vanavond enkele van zijn gedichten lezen?
Hugo Claus bleef consequent in zijn zucht naar soevereiniteit, in zijn vaste wil om zijn leven niet door een ander te laten bepalen. Ook dat dwingt bewondering af. De rest zal de tijd polijsten – maar we kunnen er van uitgaan dat er nog wel een tijdje méér van zijn oeuvre zal overblijven dan ‘een van mijn verzen, door een krolse minnaar gepreveld in het oor van zijn geliefde’.
