Een 'Anonymous' schrijft als commentaar bij mijn ‘Uit het nieuws’ van gisteren:
Nou nou nou, waarom zo denigrerend? Welke geijkte uitvaartrituelen had Van Gogh als ongelovige wel moeten volgen? En dat een moeder die haar zoon door een idioot heeft zien afslachten zegt dat ze de voorbije week ook haat heeft gevoeld, mag je haar niet aanrekenen. Zeggen dat zoiets neerkomt op een oproep tot haat, is onzin. Van Goghs vader heeft in zijn toespraak trouwens de aanslagen op moskeeën veroordeeld: "Theo zou ze ook hebben veroordeeld" - wat wààr is.
Even Wim De Bie citeren, op zijn onvolprezen Bieslog [http://bieslog.vpro.nl/programma/bieslog/index.jsp]:
"Bedankje
Zonder een spoor van ironie:
de crematieplechtigheid van Theo van Gogh was een warme, geestige, humanistische, sobere en ontroerende gebeurtenis, dankzij de prachtige toespraken van zijn vader en moeder en zijn twee zusters.
Na de nationale, massale rouwhysterie van de afgelopen jaren was deze tv-uitzending een openbare les.
Ik bedank de familie Van Gogh dat ik er via de televisie bij aanwezig mocht zijn."
Inch Allah
Ik antwoord ‘Anonymous’ hier:
Oké, als het zo is, des te beter. Ik heb die plechtigheid niet gezien op tv, en heb me dan ook in de voorwaardelijke wijs uitgedrukt. Overigens vind ik niet dat dergelijke plechtigheden op tv moeten komen, maar dat is wat anders. Dat Wim de Bie het nodig vindt om de bricoleurs van dienst uitdrukkelijk te feliciteren, bewijst dat er wel degelijk een probleem is met dit soort geïmproviseerde uitvaartrituelen. Wat hij ook, verwijzend naar de ‘massale rouwhysterie van de afgelopen jaren’, zegt. Het is niet omdat je ongelovig bent, en dat er dus geen geijkt ritueel voorhanden is, dat iedereen nu maar het zijne in elkaar moet knutselen. Als dat gebeurt, zijn de gevolgen niet te overzien. Dat is om te beginnen al een miskenning van de essentie van wat een ritueel is: precies het uit handen geven aan een gevestigde opeenvolging van collectief herkenbare gebaren van datgene waar het individu geen vat meer op heeft. En wat de moeder van Van Gogh betreft: het is niet omdat ze – zeer begrijpelijk – haat voelt dat ze die ook moet uitspreken. In bepaalde gevallen kun je beter zwijgen. Dat Van Goghs vader de aanslagen op moskeeën veroordeelt, lijkt me de normaalste zaak van de wereld.