vrijdag 31 oktober 2014

facebookbericht 638



Ik weet dat Sarah Smeyers, al zit ze hier als volksvertegenwoordiger naast de federale minister van Binnenlandse Zaken, in haar partij een kleine garnaal is. Maar die worden, zoals iedereen die tomates-crevètes lust, vaak als hors-d'oeuvre geserveerd. Politiek gesproken: garnalen zijn er om in de vuurlijn te worden gestuurd. De versmelting tussen de twee extreem-rechtse partijen, waarvan Smeyers droomt, is door het overlopen van Blokkers naar de N-VA al lang aan de gang. Dus is het ballonnetje dat Smeyers oplaat niets meer dan een logisch vervolg. Meer nog, het was voorspelbaar dat het ooit zou opgelaten worden. De vraag was alleen wanneer. Zo komen ze in de buurt van de 40 procent. Even voorspelbaar is dat er, mocht dat cijfer ooit worden bereikt, dan ook nog donkerblauwe krachten eieren voor hun geld zullen kiezen en de overstap zullen maken. Op die manier komt de absolute meerderheid in het vizier. De geschiedenis leert ons wat er dan gebeurt. Mocht ik deel uitmaken van CD&V of een gematigde liberaal zijn, ik zou weten wat te doen. Ik zou mij meteen en radicaal distantiëren van dit bruingele brouwsel en aansluiting zoeken bij een - helaas nog te vormen - links front. Als de leidende partij polariseert, dan moeten de andersdenkenden daarvan, helaas, de uiterste consequenties onder ogen zien en zeker niet naïef toekijken en afwachten. Proefballonnetje of niet, zelfs als Smeyers voor haar beurt gesproken heeft, of zelfs als ze zich alleen maar versproken heeft, dan zou ik het toch ernstig opnemen. Het nastreven van een absolute meerderheid is hoe dan ook een van de scenario's die klaarliggen.