(220627)
VEGETARISCHE VARKENS
Stel – het is weinig waarschijnlijk, dat besef ik wel, maar stél – dat je van Ruddervoorde naar Beernem moet rijden. Dan kun je voor de kortste weg kiezen, en dat is ongetwijfeld de N368. Maar als je met de fiets bent, adviseer ik een klein omwegje. Je zoekt in de dorpskern van Ruddervoorde de Leegtestraat op, slaat op het einde linksaf de Vlasbloemstraat in en volgt die tot aan de Kortrijkse Steenweg, de N50. Links van de Fun-magazijnen aan de overkant rijd je de bochtige Kortekeerstraat in. Je komt uit op de Scharestraat, waar je opnieuw een links-rechtsje doet, de Hertsbergveldstraat in. Allemaal bochtige smalle baantjes, perfect om te fietsen. De Hertsbergveldstraat komt uit op de Kraaiveldstraat. Daar sla je opnieuw linksaf, en wat verderop weer rechts, de Wingensestraat in, die langs de kerk van Hertsberge leidt. Wat verderop kom je dan op de N368. Beernem is naar rechts.
Ergens halverwege de Hertsbergveldstraat staat op de linkerkant een pittoresk kapelletje: een ensemble van een – schat ik – nog 19de-eeuws gebouwtje en een linde met een mooi gevormde kruin. Dit geheel wordt visueel vakkundig om zeep geholpen door middel van een plakkaat waarop de firma ‘Vers varkentje’ haar – houd u vast – ‘vers varkensvlees rechtstreeks van de hoeve van vegetarisch gevoederde varkens’ aanprijst.
De haag die het kapelletje omvat onttrekt de container aan het oog waarin de door het vilbeluik op te halen kadavers van dieren die de deportatie naar het slachthuis niet hebben gehaald worden opgeslagen – en net zo worden de aanzienlijke stallen waarin honderden vegetarisch gevoederde varkentjes nooit het daglicht zien met aanplantingen aan het oog onttrokken. Tussen stallingen en straat pronkt een villa die heel in de verte nog iets met de oorspronkelijke rurale architectuur te maken heeft en daarom fermette mag worden genoemd. Dit bouwsel zegt iets over het lucratieve karakter van de hele onderneming.
‘Vegetarisch gevoederde varkens.’ Dat klinkt zoals ‘ongevaarlijke wapens’ of ‘gezonde sigaretten’. Het is newspeak.
Net voor ik het kapelletje bereikte had ik een al wat oudere man op de fiets voorbijgestoken. Omdat ik aan het ensemble was gestopt om een foto te maken, kon hij opnieuw de leiding nemen, waardoor ik hem wat verderop een tweede keer inhaalde.
‘Dat is toch iets raars hé, vegetarisch gevoederde varkens?’ vraag ik terwijl ik even naast hem blijf rijden. De man heeft het plakkaat ook gezien. ‘Ik geloof er niets van,’ zegt hij. ‘Dat doen ze alleen maar om hun vlees duurder te kunnen verkopen.’
De man interpreteert de boodschap dus op een andere manier. Waar ik verontwaardigd blijf hangen aan het manipulatieve naast-elkaar-plaatsen van de begrippen ‘vegetarisch’ en ‘vlees’, ziet hij in het adjectief ‘vegetarisch’ vooral een duur woord, iets ‘van na zijn tijd’.
God van het kapelletje, waar is het mis beginnen te lopen in la Flandre profonde?
