over het
verkeerscirculatieplan in Gent
Ik ken al die details niet, heb ook niet de ambitie noch de
tijd om mij erin te verdiepen. Het enige wat ik wou zeggen is dat het me opviel
dat ik gisteren via de berichtgeving niets vernam over de invulling van de
doemscenario's die ik hier, maar ook bij anderen, voorgespiegeld kreeg.
Natuurlijk zullen er verbeteringen mogelijk zijn, en natuurlijk is de manier
waarop die plannen tot stand komen altijd wel voor discussie vatbaar. Maar we
mogen niet blind zijn voor het feit dat velen vaak liever toegeven aan hun
angst voor verandering dan aan het uitzicht op een mogelijke verbetering van de
situatie. En het is bijvoorbeeld niet automatisch zo dat omdat Gent geen lering
heeft getrokken uit Kopenhagen de situatie in Kopenhagen vandaag slechter zou
zijn dan voor de invoering van het mobiliteitsplan aldaar. Daaruit volgt zelfs
niet dat de situatie in Gent vandaag slechter zou zijn dan vorige week. Maar om
daarover conclusies te trekken is het misschien nog iets te vroeg: misschien
zijn veel auto's nu net weggebleven uit schrik voor het nieuwe plan. Wat op
zich natuurlijk niet slecht is want – daar zijn we het toch over eens? – hoe minder
auto's in de stad hoe beter. En zeg nu zelf: weegt twaalf minuten in de file
staan door het circulatieplan op tegen de voordelen: ruimte, stilte, lucht en
een in het algemeen veel vriendelijkere en leefbaardere sfeer? We zijn het veel
te gewoon geworden dat onze steden ingenomen zijn door auto's. Ben je al eens
in Erfurt geweest? Moet je eens doen. Er zullen daar ook wel een paar
middenstanders tegen het bannen van Koning Auto hebben geprotesteerd. En
misschien staan ze daar ook twaalf minuten langer in de file op de stadsring.
Maar wat een aangename stad!
Ik begrijp die hele discussie eigenlijk niet. Onze steden
zijn te klein voor al die auto's. Dus moet je ervoor zorgen dat er weinig of
geen auto's in de stad komen. Mét auto's leg je alle afstanden sneller te voet
of met de fiets af. Het openbaar vervoer kan beter, dat is waar. Maar wat is
het punt eigenlijk? Dat we met de auto tot vlak voor de winkel in de
winkelstraat moeten zien te geraken?
