Zo gelukkig als een cijfer
– Ik ken u, geld is uw beste vriend.
Koortsachtig aanvaardt u het smerigste biljet
en het meest verroeste muntstuk, zoals een kinderloos koppel ook de zieke baby’s
die hun worden toegeschoven verwelkomen – en al hebben die een gekleurde huid, het zijn toch
altijd vaalbleke wrakken die ze, met inzet van kuren, slapeloze nachten en
liefde weten te lichten, nieuw leven inblazen, mooi en gespierd maken, naar het
beeld van de jonge westerlingen uit de catalogi van het reisbureau.
– U beheert uw patrimonium als een monnik.
Uw ziel neemt een hoge vlucht op het ritme van
de beursindex en keldert samen met de vastgoedprijzen. U vindt dat banken al
even vriendelijk en affectief zijn als uw vriendinnetjes. U zou ze willen
bespringen en bezwangeren. Zodat ze u dollarbiljetgroene kindjes schenken. Deze
zou u dan laten opgroeien in een geblindeerde crèche, waarvan de oppassen de
opdracht krijgen ze te strijken. Liefkozingen en kusjes zouden hen alleen maar op
de zenuwen werken en uiteindelijk misschien wel verpesten.
Het bureau van uw fiscalist is met zijn grote,
op de Seine uitkijkende ramen, een enorme biechtstoel. De priester achter het scherm
schenkt u vergiffenis en wast uw schulden wit. U bent zo gelukkig als een
cijfer, een getal, een astronomisch bedrag, en u koopt galaxieën zodat u na uw
overlijden uw eeuwigheid kunt doorbrengen op een planeet met een in nummers omgezette
atmosfeer.
Wanneer u zo triest bent als een kei, als
gevolg van een mijngasontploffing die een aandeel heeft doen kelderen dat u als
uw eigen zuster koesterde, trekt u voor enkele maanden naar een woestijn om er uit
te huilen als een heremiet, als een Christus die wanhopig is omdat hem de
goudstukken werden ontstolen waarmee de Romeinen Judas hebben betaald. U vast
in een grot vol diamanten, robijnen en smaragden, als pompoenen zo dik. U herwint
uw sereniteit en vreugde, en u barst zelfs in lachen uit op dagen dat de markt
in elkaar stuikt en op de knieën gaat als een eerstecommunicant die op het punt
staat het heilig sacrament in ontvangst te nemen.
U woekert voort zoals de kapitaalwinsten die
zich opstapelen op de Bahama’s, in Luxemburg of in de ondergrondse gangen van
Zwitserland, die zich uitstrekken tot onder het meer en daar hun diarree
uitstorten, die wordt verstoven samen met de waterstromen van de fonteinen die de
toeristen zo fotogeniek vinden. Op bepaalde avonden vraagt u zich af waarom de
spiegel het vertikt u te verklappen hoeveel jaren u nog resten, als betrof het een
overnamebod op een winstgevend bedrijf.
Hier staan nog meer vertalingen van mijn hand van de Microfictions van Régis Jauffret.
