25 december 2016
Om de lange namiddag wat te breken, maken we een wandeling.
We rijden met de auto langs een vliegveld, waar volgens L. de Arabieren en
zionisten die komen golfen en in het casino van Deauville hun geld verspelen
landen met hun privéjets, tot in Villerville, waar we een eind het strand op
gaan. Aan de overkant van de Seinemonding dampen de schoorstenen van de
raffinaderijen in de haven van Le Havre. Aan deze kant, tussen zee en land,
liggen scheefgezakte en naar beneden gevallen bunkers uit de Tweede Wereldoorlog.
Schuift zo’n bunker langzaam van de klif af, centimeter per centimeter? Of valt
hij, wanneer het evenwicht verbroken wordt doordat het zwaartepunt een
kritische limiet heeft overschreden, opeens met groot geraas naar beneden? Zijn
daar getuigen van? Gebeurt het ‘s nachts, in een storm, wanneer het springtij
een laatste dragende fundering van onder de bunker heeft aangevreten en
weggespoeld? Wat verder naar het westen, op de kusten tussen waar we nu staan
en het schiereiland Normandie-Cotentin, vond overigens de Landing plaats –
waartegen, zoals de geschiedenis het gewild heeft, geen Duitse bunkers bestand
waren.
